Podsumowanie 2016, czyli jestem wdzięczna za...

Autorka: 16:17 , , , , , , ,

Możesz mieć "wszystko" - wysoką pozycję zawodową, pokaźną sumę pieniędzy na koncie, atrakcyjnego i oddanego mężczyznę u boku, zagraniczne mini-wakacje w każdy weekend, swoje ulubione przegrzebki na śniadanie, obiad i kolację, a jednak wciąż czuć niedosyt. Wiesz dlaczego? Bo nie doceniasz tego, co masz teraz. Nie doceniasz tego, że codziennie zasypiasz w miejscu, które spokojnie możesz nazwać swoim. A robiąc zakupy, nie masz świadomości, że to ogromny przywilej nie musieć wygrzebywać ostatniego grosza z portfela i zastanawiać się, czy tym razem starczy Ci na jedną bułkę czy może jednak na dwie. Nie doceniasz urlopu spędzonego pod namiotem, bo zamiast patrzeć wieczorem w gwiazdy, nerwowo scrollujesz Facebooka, oglądając egzotyczne wyprawy swoich znajomych. Z każdym dniem coraz mniej szanujesz i podziwiasz swojego partnera. Bo przecież na świecie stąpa całe mnóstwo bardziej atrakcyjnych osób, które odnoszą sukcesy  większe niż 300zł brutto podwyżki raz do roku.

Możesz zrobić wielki życiowy przewrót - wymienić namiot na 5-gwiazdkowy hotel, torebkę z sieciówki na chanelkę, Tomka na Jeff'a. Tyle, że to nic nie zmieni. Bo to poczucie pustki i niedosytu jest w Tobie. I nikt ani nic jej nie wypełni. Wiesz, we mnie jest bardzo dużo wdzięczności. Zwłaszcza za wyjątkowe osoby, które stają na mojej drodze. Za czyjąś bliskość i czas, który jest najcenniejszą walutą na świecie. Jestem wdzięczna za każdy słoneczny weekend, który mogę spędzić poza domem. I za deszczowy też, bo nie ma lepszego pretekstu do przeleżenia całego wieczoru w ramionach ukochanej osoby. Jestem wdzięczna za pracę, która daje mi finansowe bezpieczeństwo i pewnego rodzaju wolność. Jestem wdzięczna za to, kim jestem, bo choć wciąż jest we mnie wiele rzeczy do naprawy, to mam w sobie dużo zapału do bycia lepszym człowiekiem, partnerem, kobietą, siostrą, córką. Jestem mieszanką marzeń i ambicji. Nie boję się zmian, ale są w moim życiu rzeczy absolutnie święte i nie do ruszenia. Nie bawię się w szukanie substytutów. To świadoma decyzja i naprawdę wyzwalające uczucie. Będę się rozwijać w swoim małym ogródku i pomogę wzrastać w nim innym. I nie wymienię swojego ogrodu na większy, bo tak łatwiej, wygodniej. Sprawię, że mój mały ogród z czasem przerośnie te, do których w chwili słabości porównywałam mój własny. Mój ogród będzie pełen miłości, szaleństwa i zrozumienia. Mój ogród będzie mną i Tobą, jeśli pomożesz mi o niego zadbać :). Wiem, że w głębi duszy też masz dużo wdzięczności, ale od dawna tam nie zaglądasz. Zajrzyj do mojej i wyciągnij wnioski. 


Podsumowując rok 2016, jestem wdzięczna za: 

1. Miłość, którą dostawałam każdego dnia i która wypełniała mnie po brzegi. Za bliskość, wspólne poranki i wieczory, tysiące rozmów na najbardziej kosmiczne i wstydliwe tematy, śmiejące się oczy, najlepsze wakacje, duuużo pizzy, wina i... piwa.


2. Mamę. Za to, że wciąż jest i nieświadomie podbiera mi ciuchy.


3. Wsparcie dwóch osób (myślę, że będą wiedziały, że to o Nich mowa) podczas pisania pracy magisterskiej, kiedy byłam najbardziej żałosną i zdemotywowaną osobą we wszechświecie. Za wiarę we mnie i wszystkie kopniaki w tyłek - wielkie dzięki! Byliście moją główną motywacją.

4. Wszystkie nowe rzeczy, które miałam okazję/odwagę poznać, doświadczyć, spróbować. Za mazurskie lato, spanie pod namiotem, Ostróda Reggae Festiwal, koncert Alborosie i jego strzelające dredy-ośmiornicę (:, domowe nalewki. Za bożonarodzeniowy jarmark w Poznaniu. Za pracę. Za babskie spotkanie z Loveandgreatshoes. Za spotkanie blogowych koleżanek podczas Blogowigilii. 

 dat ass xD

5. Bliższą, niestety wciąż wirtualną znajomość z Mileną - Najlepszapora oraz Amelią - Poliptyk. Dziewczyny, jesteście niesamowite! Mili, dziękuję Ci za bycie perłą w blogosferze, "dinozaurem", który nie wpisuje się w dzisiejszy pęd za byle czym. Amelia, Tobie dziękuję za bycie odjechanym ziomkiem, dziewczyną do tańca i do różańca. Mega szacun za bycie silną babką! 


6. Względne zdrowie. Za nogi, które niosły mnie wszędzie tam, gdzie chciałam. Za oczy, które chłonęły wszystkie piękne obrazy. Za usta, które dały mi poznać tyle nowych smaków. Za uszy, które wyłapywały nawet najcichszy szept.


7. Pierwszy grosz zarobiony na swoim hobby - wizażu, którego tajniki staram się zgłębiać małymi kroczkami. To ogromna satysfakcja być docenionym za coś, czego uczymy się sami od podstaw. To ogromne szczęście otrzymać czyjeś zaufanie pomimo warsztatu, który pozostawia jeszcze wiele do życzenia. Dziękuję, Kasiu! 


8. Kobiecość, która się we mnie rozbudziła. Za pończochy i koronkową bieliznę, które odkryłam w tym roku i dzięki którym czułam się idealnie :-). Bo jak to mówi Aniamaluje: "Życie jest za krótkie na bawełniane gacie" :).  



Dziękuję Wam za ten piękny rok! 

Ściskam!

ZOBACZ TAKŻE

19 komentarze

  1. Świetny post! Wdzięczność to taka ważna cecha, która może naprawić wszelkie zło i troski tego świata..a tak często o niej zapominamy.. mi też się to zdarza, ale teraz pomaga mi w tym mój planer, który na końcu każdego dnia oczekuję ode mnie, że wypiszę 4rzeczy dziennie. Już wyrabia mi się dobry nawyk, a w gorszych chwilach pomaga złapać trochę uśmiechu :)
    Wspomniałaś o mega ważnych sprawach w życiu. Cieszę się, że tyle dobrego Cię spotkało i masz za o być wdzięczna :) coś pięknego!
    Pozdrowienia i buziaki 😘

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuję :). Łatwo o niej zapomnieć w biegu po więcej, więcej, jeszcze więcej. Pozytywnie zazdroszczę planera! :) Ja sprawiłam sobie prezent w postaci drugiego kalendarza - tym razem takiego domowego, w większym formacie, w którym jest miejsce na mnóstwo dobrych myśli :). No i prawidłowo, również do takich spraw warto podejść zadaniowo - mózg dość szybko się przyzwyczaja do pozytywnych myśli i z czasem sam zaczyna je produkować bez naszej wiedzy :D.

      Jeszcze raz dziękuję, buziaki! :*

      Usuń
  2. Super post, świetnie się go czytało ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Cudowne podsumowanie! Mamy tak wiele, a bardzo często nie potrafimy tego dostrzec! Ps. byłyśmy na tym samym festiwalu w Ostródzie!!:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale czaaad! :-) Mam nadzieję, że w tym roku również tam dotrę i wpadniemy na siebie! :)

      Usuń
  4. Ziomałkę! CO ja tu robię?!
    Dziękuję za przekochaną wzmiankę, aż się oblałam rumieńce zaskoczenia!
    Jesteś ziomeczkiem-petardą, nie zapominaj o tym nigdy :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sama się zastanawiam, co Ty tu robisz - chyba zhakowałaś mi konto :D. A tak serio, doceniam Cię, Mordo, i stąd Twoja obecność w dzisiejszym podsumowaniu :). Dziękuję!!!

      Usuń
  5. Ziomałkę, lewą ręką wpisywałam hasło na chybił-trafił do Twojego konta, miałaś się nie zorientować;p

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lewą nie mogło się nie udać ;p. Pozdrawiam, leworęczna ja :D.

      Usuń
    2. pozdrawiam, bliźniaku xD

      Usuń
  6. Miałam wpaść i przeczytać fajne podsumowanie roku, inne jak wszystkie, mega pozytywnej i silne babki. I co ja czytam :D że w tym podsumowaniu jest też miejsce dla mnie :D no wiesz co Nikolina nie ładnie tak poruszać moje wrażliwe serce <3 ;) Najważniejsze, że wciąż i pomimo wszystko doceniasz to co dla Ciebie najważniejsze! <3 Resztę się ogarnie! <3

    PS. I wiesz co :D zazdro, że sama aniamaluje komentuje Twoje posty :D a mówiłaś, że nikt tego nie przeczyta, bo już o Tobie zapomnieli :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sorry, Mała, nie mogło Cię tu zabraknąć :).

      PS. Proszę mnie nie zawstydzać! :D :*

      Usuń
  7. Przekaż mamie, że wygląda na "wystrzałową" i piękną kobietę :) Wiesz, sama mam czasem problem by nabrać dystansu, przestać gonić... usiąść i powiedzieć, że w sumie jest dobrze tak jak jest.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, zaraz przekażę! :) Niestety Mama już nie ma tyle siły i chęci do dbania o swój wygląd. Dlatego staram się Jej przypominać, jaką jest petardą - pod każdym względem :). To zdjęcie to wynik naszej małej metamorfozy :).

      Usiądź teraz i choć na chwilę zapomnij o tym, co straciłaś, o tym, co złe. Zobacz, ile masz i jaką jesteś wartościową kobietą :*. Chyba nie muszę Ci o tym przypominać?

      Usuń
  8. również byłam w 2016 na OStródzie :)) było pięknieee!

    OdpowiedzUsuń
  9. Podoba mi się Twoje podsumowanie - jest proste i piękne. Zamiast rozdmuchanych celów masa radości! Życzę Ci, żeby nowy rok był dla Ciebie jeszcze lepszy. :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Z tego wpisu bije nadzwyczajna szczerość! To przepiękne, że potrafisz dostrzegać tak dobre rzeczy w swoim życiu i być za nie wdzięczna. Niektórym mogłoby nawet nie przyjść do głowy za np bycie wdzięcznym za mamę. To piękne, aż mi się zapaliło w serduszku!

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy komentarz!:-)